Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενωσης Συνταξιούχων Δικαστικών Λειτουργών Ελλάδος και Λειτουργών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σε έκτακτη συνεδρίαση μετά το θλιβερό άγγελμα του αδόκητου θανάτου του

ΚΩΝ/ΝΟΥ ΒΑΛΜΑΝΤΩΝΗ

Επίτιμου Αρεοπαγίτη και Προέδρου της Ενωσης Συνταξιούχων Δικαστικών Λειτουργών Ελλάδος και Μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, εκφράζει τη βαθειά οδύνη του συνόλου των μελών της , για την απώλεια του αείμνηστου συναδέλφου και Προέδρου της Ένωσης, του οποίου η στάση ζωής, η πραότητα, η ευγένεια και το ήθος τον διέκριναν και τον ανέδειξαν σε πρόσωπο που τίμησε το Δικαστικό Σώμα και αποτέλεσε παράδειγμα για τους συναδέλφους του, ως ελάχιστο δείγμα τιμής και σεβασμού της μνήμης του αποφάσισε τα ακόλουθα :

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΑΙ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
ΤΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΒΑΛΜΑΝΤΩΝΗ

Αγαπητέ  ΠΡΟΕΔΡΕ

Ο θάνατός σου ήταν ΠΡΟΩΡΟΣ και ΞΑΦΝΙΚΟΣ, ΓΡΗΓΟΡΟΣ και ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟΣ.

Το ΑΓΓΕΛΜΑ  του θανάτου σου σκόρπισε βαθειά θλίψη στο δικαστικό σώμα και σ’ όλο το νομικό κόσμο της χώρας, για τον οποίο ήσουν ο αθόρυβος εργάτης του δικαίου.

ΞΕΚΙΝΗΣΕΣ, όπως οι περισσότεροι από μας από την Ελληνική Επαρχία και την ιδιαίτερη πατρίδα σου…

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΑΙ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

ΚΑΙ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, σε έκτακτη συνεδρίαση μετά το θλιβερό άγγελμα του αδόκητου θανάτου του

Σωτηρίου-Γεωργίου ΜΠΑΓΙΑ

Εισαγγελέως Εφετών και τέως Προέδρου της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, εκφράζει τη βαθειά οδύνη του συνόλου των εισαγγελέων της χώρας για την απώλεια του αείμνηστου συναδέλφου και τέως Προέδρου της Ένωσής μας.

Η πραότητα, η έμφυτη ευγένεια, το ήθος, το ευρύ και προοδευτικό πνεύμα και η αφιέρωσή του στον Εισαγγελικό Κλάδο -για την ανάδειξη και την προαγωγή του οποίου αφιέρωσε την ικμάδα του-, τον ανάγουν σε προσωπικότητα από τις λίγες εκείνες, έναντι των οποίων το εύρος του ηθικού χρέους υποχρεώνει σήμερα μεν σε σιγή και αναστοχασμό και, εφεξής, σε ανάμνηση και τήρηση ζώσας της παρακαταθήκης του προσωπικού του παραδείγματος.