ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΙ ΛΟΓΟΙ
ΣΤΗΝ ΑΠΟΒΙΩΣΑΣΑ ΤΗΝ 2α ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015
ΚΑΙ ΚΗΔΕΥΘΕΙΣΑ ΤΗΝ 6η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015,
ΠΑΡΕΣΣΑ ΤΣΑΝΤΕΚΙΔΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΦΕΤΕΩΝ,ετ
1
ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ
ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΣΣΑ ΤΣΑΝΤΕΚΙΔΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΦΕΤΩΝ,ε.τ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΕΛΙΚΗ ΣΜΥΡΝΙΟΥ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΟΥ ΝΣΚ, προ της σορού της την 6η Νοεμβρίου 2015 , ώρα 12:00, στον Ι.Ν. Κοίμησης της Θεοτόκου, στον Αγιο Στέφανο Αττικής.
Αγαπημένη ΠΡΟΕΔΡΕ
φίλη Παρέσσα
Ο θάνατός σου ήταν ΠΡΟΩΡΟΣ και ΞΑΦΝΙΚΟΣ, ΓΡΗΓΟΡΟΣ και ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟΣ.
Το ΑΓΓΕΛΜΑ του θανάτου σου σκόρπισε βαθειά θλίψη στο δικαστικό σώμα και σ’ όλο το νομικό κόσμο της χώρας, για τον οποίο ήσουν ο αθόρυβος εργάτης του δικαίου.
Ανέβηκες ΕΠΑΞΙΑ τις βαθμίδες της Ιεραρχίας του δικαστικού σώματος και αποχώρησες, ως Πρόεδρος Εφετών, που ήταν η επιλογή σου.
Από τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας σου καθιερώθηκες ως ΕΓΚΡΙΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ.
ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΑΤΗ, ΔΙΚΑΙΗ, ΑΨΟΓΗ στη συμπεριφορά, ΜΙΑ ΕΥΠΑΤΡΙΔΗΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ.
Εμπέδωσες την εμπιστοσύνη στους δικαζόμενους, απέκτησες την εκτίμηση των συναδέλφων.
Υπηρέτησες με ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ τη δικαιοσύνη της πατρίδας μας
Πρόσφερες πολλά, εκτέλεσες στο ακέραιο το καθήκον σου.
Ανταμοιβή η ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ, η ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ του έντιμου δικαστή. .
Η πραότητα, η έμφυτη ευγένεια , η αξιοπρέπεια, το άδολο γέλιο σου και το αξεπέραστο ήθος σου θα μας λείψει.
Τα λόγια μου, αποτελούν τον ελάχιστο φόρο τιμής που επιβάλλεται να αποτιθεί προς μια καταξιωμένη επί σειρά ετών δικαστική λειτουργό, ήδη συνταξιούχο και μέλος της Ενωσής μας, την λαμπρή επιστήμονα, την εξαίρετη σύζυγο, τον αξιολογότατο άνθρωπο, την καλή φίλη.
Η Παρέσσα Τσαντεκίδου γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Αγιο Στέφανο, όπου τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και ακολούθως το Οικονομικό Γυμνάσιο Θηλέων Αθηνών.
Μετά την περάτωση των Πανεπιστημιακών της σπουδών στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών έγινε δικηγόρος Αθηνών και μετά ολιγοχρόνια άσκηση της δικηγορίας εισήλθε στο Δικαστικό Σώμα. Υπηρέτησε αρχικά ως Ειρηνοδίκης στο Ειρηνοδικείο Ρόδου και το 1973 , κατόπιν εξετάσεων, διορίστηκε ως Πάρεδρος παρά Πρωτοδίκαις στο Πρωτοδικείο Αθηνών. Έκτοτε υπηρέτησε ως Πρωτοδίκης στα Πρωτοδικεία Πολυγύρου, Λάρισας και Θεσσαλονίκης, ως Πρόεδρος Πρωτοδικών στη Λαμία, ως Εφέτης και Πρόεδρος Εφετών στον Πειραιά και αποχώρησε από την υπηρεσία λόγω συνταξιοδοτήσεώς της το έτος 2014. Η πολυετής υπηρεσία της στο Δικαστικό Σώμα σε όλους τους βαθμούς της ιεραρχίας υπήρξε ευδόκιμη, ανεπίληπτη, υποδειγματική .
Ως Δικαστικός λειτουργός διακρινόταν για την άρτια επιστημονική της κατάρτιση, την πλήρη και ολοσχερή αφοσίωσή της στην ιδέα της δικαιοσύνης, την προσήλωσή της στο καθήκον, την επιμέλειά της, την αντικειμενικότητα και αμεροληψία της, την πίστη της στις θεμελιώδεις πανανθρώπινες αρχές, αξίες και ιδανικά, που πρέπει να διακατέχει έναν πραγματικά άξιο του ονόματός του και της υψηλής του αποστολής Δικαστή. Άκουε με ευγένεια, απαντούσε, όταν έπρεπε, με σύνεση, σκεπτόταν σοβαρά και αποφάσιζε αμερόληπτα. Διακρινόταν για τη φιλομάθειά της . Ομιλούσε πέντε ξένες γλώσσες : Αγγλικά,Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά και Ιταλικά και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές σε Πανεπιστήμιο των Βρυξελών για θέματα ΕυρωπαΙκής Ενωσης. Μελετούσε και γνώριζε πολύ καλά την Αρχαία Ελληνική Ιστορία , είχε μεγάλο ενδιαφέρον για την ποίηση και έγραφε αξιόλογα ποιήματα. Ηταν παντρεμένη με τον Νίκο Καλαντώνη, ο οποίος έχει αποβιώσει , προ 8ετίας περίπου.
Πέραν αυτών, διακρινόταν για την ηρεμία, τη νηφαλιότητα, την πραότητα, την σεμνότητα και την απαλλαγή της από κάθε μορφής αλαζονεία και έπαρση.
Ως άνθρωπος ήταν χαρακτήρας αδαμάντινος και ένιωθε τον ανθρώπινο πόνο.
Αγαπημένη Πρόεδρε και φίλη Παρέσσα
Η κοινή μοίρα των ανθρώπων σε έπληξε αναπάντεχα, απροσδόκητα. Η κακή Μοίρα, έκοψε αδυσώπητα το νήμα της ζωής σου .
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ που είχες προγραμματίσει για να περάσεις τις γιορτές των Χριστουγέννων, με την αγαπημένη σου αδελφή Ελένη, στις Βρυξέλλες όπου ζει μόνιμα, διακόπηκε βίαια και τη βύθισες σε θλίψη, οδύνη, πόνο και σπαραγμό.
Το μόνο, όμως, βέβαιο, στη ζωή του καθενός είναι ο θάνατος.
Αποχωρείς, πιστεύω, ικανοποιημένη. Αγωνίσθηκες τον αγώνα τον καλό, πορεύθηκες στον δύσκολο δρόμο της ζωής σου, στον θείο δρόμο της Δικαιοσύνης με το κεφάλι ψηλά, τήρησες την πίστη στις αρχές σου, στα πανανθρώπινα υψηλά ιδεώδη. Πορεύεσαι σήμερα την οδό προς τους αιώνιους λειμώνες του Παραδείσου, εκεί όπου ουκ έστι πόνος, λύπη και στεναγμός, εκεί όπου η ζωή είναι ατελεύτητη. Ο της δικαιοσύνης στέφανος σου ανήκει. Ο Θεός θα τάξει την ψυχή σου εκεί που σου ταιριάζει: Εν σκηναίς δικαίων, θα σε αναπαύσει εν ειρήνη. Και θα χαρίσει στην αγαπημένη σου αδελφή και σ’ όλους τους συγγενείς σου την εξ ύψους παρηγορία. Και σ’ όλους εμάς, τους ζώντες, τους περιλυπόμενους, συναδέλφους, φίλους, γνωστούς, όλους, όσοι είχαν την καλή τύχη να σε γνωρίσουν και να εκτιμήσουν τη σπουδαία σου προσωπικότητα, θα αφήσουν μια ανάμνηση ανεξίτηλη, διαρκή, παντοτεινή. Δεν πεθαίνει, άλλωστε, κανείς όταν ζει στις καρδιές αυτών που μένουν. Και στις καρδιές τις δικές μας Παρέσσα, αγαπημένη Πρόεδρε και φίλη, θα ζεις πάντοτε και η μνήμη σου θα είναι αιώνια.
Το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη της Ενωσης Συνταξιούχων Δικαστικών Λειτουργών Ελλάδος και Λειτουργών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, της οποίας ήσουν ενεργό μέλος και την οποία έχω την τιμή να εκπροσωπώ, ως Γενική Γραμματέας, σε κατευοδώνουμε, καταθέτοντας ένα στεφάνι ως ελάχιστο δείγμα εκτίμησης και αγάπης και
Σου απευθύνουμε, το ΥΣΤΑΤΟ ΧΑΙΡΕ.
ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά σου ΚΑΙ
ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ να έχουν την εξ ‘Υψους παρηγορία.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΕΔΡΕ , φίλη Παρέσσα.
Να είναι ελαφρύ το χώμα της Αττικής γής που θα σε δεχθεί !
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
2
ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ
ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΣΣΑ ΤΣΑΝΤΕΚΙΔΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΓΙΑΤΡΑΚΟ,
ΔΙΚΗΓΟΡΟ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Βρίσκομαι εδώ ως αντιπρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Πειραιά, επειδή κωλύεται η πρόεδρος εφέτης κ.Αργυρώ Μπλέτσα –Αρναούτη, για να αποχαιρετήσω την επίτιμο Πρόεδρο Εφετών και τακτικό μέλος του Δ.Σ. Παρέσσα Τσαντεκίδου,που τόσο αιφνίδια έφυγε από κοντά μας.
Το Δ.Σ., οι υπάλληλοι και τα ανήλικα που φιλοξενούμε, απευθύνομε τον ύστατο χαιρετισμό στον ευγενή και υπέροχο άνθρωπο, την Παρέσσα, καταθέτομε στέφανο στην σεπτή σορό της και συλλυπούμαστε τους συγγενείς της, όπως και το Συμβούλιο, που συνήλθε εκτάκτως, αποφάσισε. Θρηνούμε την απώλεια ενός από τα βασικά στηρίγματα της εταιρείας.
Μετά την αποχώρησή της από το δικαστικό σώμα, συνέχισε την πολύτιμη προσφορά της σε άλλο τομέα, ως τακτικό μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Πειραιά, που υπάγεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Αυτόματα ένοιωσε πολύτεκνη , αφοσιώθηκε στα ανήλικα της Στέγης, τα οποία αγάπησε σαν δικά της παιδιά. Και την αγάπησαν και εκείνα. Όταν την έβλεπαν, έτρεχαν ομαδικά στην αγκαλιά της, γιατί ακτινοβολούσε αγάπη. Με το βλέμμα της, το γέλιο της, την ψυχή της. Καθημερινά σχεδόν ήταν παρούσα και πέραν της πλούσιας υλικής προσφοράς της προς τα παιδιά , πάντα έτοιμη να προσφέρει την προσωπική της εργασία, την γνώση της και την ανεκτίμητη συνεργασία της.
Υπηρέτησε την δικαιοσύνη και τα ιδεώδη της επί πολλά χρόνια με απαράμιλλη αφοσίωση και αρετή. Επάξια κατέκτησε το βαθμό της Προέδρου Εφετών με τον οποίο, τελευταία, υπηρέτησε στο Εφετείο Πειραιά. Είχε εξαίρετο δικαστικό ήθος, αμεροληψία, ακάματη εργατικότητα, απέδιδε σεβασμό και ευγένεια προς όλους τους παράγοντες της δίκης, αλλά και στα διάδικα μέρη, προσόντα τα οποία, σε συνδυασμό με την άρτια νομική της κατάρτιση, την πληθωρική εγκυκλοπαιδική μόρφωση, αλλά και την ευρεία και εντυπωσιακή γλωσσομάθειά της, έκαναν αισθητή την παρουσία της στο δικαστικό χώρο και άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη της προσφοράς της στην απονομή της δικαιοσύνης. Είχε υψηλό δικαστικό φρόνημα, προσήλωση στο καθήκον και στις αρχές της δικαστικής ανεξαρτησίας και νομιμότητας, άδολη και καθαρή συνείδηση. Πίστευε, ότι η έπαρση είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ποιότητα του δικαστή. Κατέκτησε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη όλων, οι δε δικηγόροι την αποκάλεσαν «Ευρωπαία» δικαστή. Η δικαστική της πορεία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει υπόδειγμα για τους νεώτερους δικαστές.
Ως άνθρωπος ήταν σεμνή , ευπροσήγορη και συνεδύαζε ψυχική ευγένεια και αξιοπρέπεια. Έμεινε και θα μείνει ανάμεσά μας ζωντανή φίλη και συνεργάτης, η φωνή του καθήκοντος, της συνέπειας, της ανθρωπιάς. Με τιμή και συγκίνηση θα την θυμόμαστε πάντοτε.
Ας είναι αιωνία η μνήμη της.
3
+ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
ΛΟΓΟΣ ΕΞΟΔΙΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΗ
ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΦΕΤΩΝ ΠΑΡΕΣΣΑ ΤΣΑΝΤΕΚΙΔΟΥ
«Πολλοί οι δίκαιοι και ουδείς αυτών της του θανάτου εξουσίας
εαυτόν ηδυνήθη λυτρώσασθαι»
Βαθύτατα συγκλονισμένοι από την αιφνίδια πρόσκληση του Ουρανού προς την εκλεκτή της Θέμιδος λειτουργό και λαμπρή επιστήμονα, με έντονη κοινωνική δραστηριότητα και ήθος ξεχωριστό, ευγένεια χαρακτήρος, αγάπη προς την Εκκλησία, μητέρα στοργική των Νέων της Στέγης ανηλίκων Πειραιά, αειμνήστου Προέδρου Εφετών Παρέσσας Τσαντεκίδου, αναζητούμε, όλοι, μέσα στον πόνο του προσωρινού, έστω, αποχωρισμού, μίαν ανάσα ελπίδας και παρηγοριάς.
Η αλησμόνητη Παρέσσα, τις αρετές και την προσωπικότητα της οποίας είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε και να εκτιμήσουμε το περασμένο καλοκαίρι, όταν συνεργασθήκαμε δημιουργικά για τη φιλοξενία παιδιών της Στέγης Ανηλίκων στις Κατασκηνώσεις της Ιεράς μας Μητροπόλεως, στη Σύρο, έφυγε απρόσμενα και πρόωρα, προσφέροντας σε όλους μας μια πολύτιμη διδαχή:
Ζούμε όλες τις μέρες της ζωής μας, σαν να γράφουμε βιαστικά και απρόσεχτα ένα πρόχειρο γραπτό, που μια μέρα θα καθαρογραφεί.
Όμως, ζούμε, χρόνο με το χρόνο, δίχως να ολοκληρώνουμε ή να τελειοποιούμε αυτά που μπορούμε να κάνουμε, επειδή νομίζουμε ότι έχουμε καιρό μπροστά μας.
Όταν μας λένε ότι πρέπει να θυμόμαστε το θάνατο, δεν είναι για να μας δώσουν φόβο για τη ζωή, αλλά για να μας κάνουν να ζήσουμε με όλη την ένταση που θα είχαμε αν συνειδητοποιούσαμε, ότι κάθε στιγμή είναι μόνο η στιγμή που κατέχουμε και ότι η κάθε στιγμή της ζωής πρέπει να είναι τέλεια: μας υποδεικνύεται όχι το βάθος, αλλά η κορυφή του κύματος, όχι μια ήττα αλλά ένας θρίαμβος,
Εκφράζοντες τη λύπη μας, διότι ανειλημμένες ποιμαντικές μας υποχρεώσεις δεν μας επέτρεψαν να την προπέμψουμε και προσωπικά στο ταξίδι της προς τον Ουρανό, συμπάσχουμε και κατ’ άνθρωπον συνωδινόμεθα μαζί με τους οικογενείς της, το Δικαστικό Σώμα, τους Συνεργάτες της και τα παιδιά της Στέγης Ανηλίκων Πειραιά για την απώλεια της αοιδίμου Παρέσσας, όπως ο Κύριός μας θρήνησε στον τάφο του φίλου του Λαζάρου, αλλά, ταυτόχρονα, μπορούμε να χαιρόμαστε επειδή μια νέα ζωή, απεριόριστη, ελεύθερη, άρχισε γι’ αυτήν.
…Αποχωρίστηκε από μας, αλλά ενώθηκε με το Θεό!
Ο Κύριος, στην ανεξιχνίαστη βουλή Του, την κάλεσε κοντά Του…Όμως, ποτέ, δεν θα λείψει και από κοντά μας «ότι κραταιά ως θάνατος η αγάπη»!
Θα ζη πάντα στις καρδιές μας!
Ας βρίσκεται αιώνια στη μνήμη του Θεού, εκεί όπου δεν υπάρχει θλίψη και στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος!
AΜΗΝ!
+ Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄