“Έφυγε” η Δέσποινα Μαυρομμάτη – Μαλινδρέτου

Στις 6 Δεκεμβρίου 2019 απεβίωσε η Δέσποινα Μαυρομμάτη – Μαλινδρέτου, Εφέτης Επί Τιμή Διοικητικών Δικαστηρίων. Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέσθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2019, ώρα 14.00, στον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία Ροδοπόλεως.
Η Ένωση Συνταξιούχων Δικαστικών Λειτουργών Ελλάδος και Λειτουργών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους απέστειλε στεφάνι και εκπροσωπήθηκε από το Δ.Σ. της Ένωσης και συγκεκριμένα από την Γενική Γραμματέα της Ένωσης κ. Γεωργία Μουτεβελή και τα μέλη κ.κ. Δήμητρα Θεοφανίδου και Γεώργιο Σκουλούδη.
Τον επικήδειο λόγο εξεφώνησε ο Εφέτης Διοικητικών Δικαστηρίων Οδυσσέας Παχής.
Ας είναι ελαφρύ το χώρα που θα την σκεπάσει.

Επισυνάπτουμε τον επικήδειο λόγο.

Αγαπητή Δέσποινα, είμαστε εδώ δίπλα σου, τα παιδιά σου, οι συγγενείς σου, οι συνάδελφοι σου, οι φίλοι σου για να σε αποχαιρετήσουμε για το μεγάλο ταξίδι προς την τελευταία κατοικία σου. Και γνωρίζουμε όλοι καλά ότι τούτες τις στιγμές οι λέξεις του αποχαιρετισμού έχουν τη βαρύτητα και την ιερότητα που μας αφήνει, ως παρακαταθήκη, η μνήμη σου. Μια μνήμη η οποία είναι σφραγισμένη με το φωτεινό χαμόγελο σου, με μια καλοσύνη χωρίς προσποίηση και με μια σπάνια γενναιοδωρία. Εμείς οι συνάδελφοι σου καταθέτουμε ταπεινά τη μαρτυρία μας για το ήθος και την ευσυνειδησία  που επέδειξες κατά την διεκπεραίωση των καθηκόντων σου ως δικαστική λειτουργός, αλλά και για την αλληλεγγύη που  χαρακτήριζε τη συμπεριφορά σου. Η Δικαιοσύνη για σένα δεν ήταν μια απλή εφαρμογή του νόμου. Mε την επιείκεια και την ανθρωπιά που σε διέκρινε, έθετες τις γνώσεις σου και τις δεξιότητές σου στην υπηρεσία του πολίτη πρώτιστα ως ανθρώπου, του οποίου η ύπαρξη δε νοείται χωρίς αξιοπρέπεια. Όσοι, άλλωστε, είχαμε την ευκαιρία να συνεργασθούμε μαζί σου αναγνωρίσαμε την ήρεμη αποφασιστικότητά σου για την εφαρμογή του νόμου σε συνάφεια πάντα με την προστασία της αξίας του ανθρώπου.

Αγαπητή Δέσποινα ευτύχησες να δημιουργήσεις μια καλή οικογένεια και παρά τον πρόωρο και ανέλπιστο χαμό του αγαπημένου σου συζύγου, που ήταν για σένα πολύ οδυνηρό πλήγμα, ουδέποτε σταμάτησες να εμπνέεις με αισιοδοξία τα παιδιά σου. Τα παιδιά σου, που μεγάλωσες με φροντίδα κι αγάπη και προς τα οποία μεταλαμπάδευσες τις αξίες σου και τις αρχές σου. Η οικογένεια, άλλωστε, ήταν πάντα για σένα ψηλά στην κλίμακα των αξιών και την υπηρέτησες πιστά, όπως υπηρέτησες με αυταπάρνηση και τη Δικαιοσύνη, που θεωρούσες δεύτερη οικογένειά σου. Με απόλυτη επίγνωση της ευθύνης και του βάρους του λειτουργήματος, υπηρέτησες από το βαθμό του πρωτοδίκη έως και το βαθμό του εφέτη στη Διοικητική Δικαιοσύνη. Είχες διακριθεί για τον ζήλο σου, την εργατικότητα σου και τη διάθεση για συνεργασία τόσο με τους δικαστικούς υπαλλήλους όσο και με τους συναδέλφους σου. Με τη στάση σου αποδείκνυες ότι τα προβλήματα, που είναι σύμφυτα με την ανθρώπινη δραστηριότητα, ξεπερνιούνται μόνο με τη συνεργασία και την ακατάβλητη θέληση.

Αγαπητή Δέσποινα είναι ίσως κοινός τόπος να αναγνωρίσουμε ότι όλα τα ανθρώπινα χαρακτηρίζονται από προσωρινότητα και ότι πολλοί είναι εκείνοι που υποπίπτουν στο σφάλμα της ματαιοδοξίας. Εσύ όμως με την στάση της ζωής σου μας κληροδότησες, πέρα και πάνω από ματαιότητες, τρία στοχαστικά κληροδοτήματα. Κληροδοτήματα, που λόγω της σπουδαιότητάς τους οφείλουμε να διατηρήσουμε στη μνήμη μας. Είναι το χαμόγελο σου, χαμόγελο αγάπης και καλής θέλησης, που θα θυμόμαστε για πάντα ως άμυνα απέναντι στην ανθρώπινη μικρότητα. Είναι η καλοσύνη σου που θα μας οπλίζει με πίστη απέναντι στις αντιξοότητες της ανθρώπινης περιπέτειας. Και είναι, τέλος, το δίδαγμα της αυταπάρνησης να υπηρετούμε εκείνο που θεωρούμε σωστό και δίκαιο.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.